Sokakta korumasına sığındığım Devran benden bir kaç yaş daha büyüktü. Ama çok uzun zamandan beri sokakta yatıp kalkıyordu. Yüzü hiç gülmüyordu. Kimseye yakınlık göstermiyordu....

Yere düşen ilk kavak yapraklarını topladım. Eşsiz ve kusursuz sarılıkta düşen ilk yaprakları... Islaktım. Güneş bu sabah geç kalmıştı. Belli olmaz, bu gün...

Abant’ı arkamızda bırakıp yola çıktığımızda Bolu’ya yavaş yavaş akşam iniyordu. Ne zaman Bolu Dağı’nı tırmandığımızı bile fark edemedim. Lokantaların ızgara dumanları aç insanda hiç...

Koyu, puslu bir kış uykusundayım. Dizlerimi karnıma çekmişim, kollarım göğsümde düğümlenmiş. İçimi açıp kendi sıcaklığıma giresim gelmiş. Üşümesem ayak yoluna kalkacağım. Yorganı aralamak istemiyorum....

İzniniz olsa da olmasa da ilk kez biraz ölçüsüz davranacağım. Boyumu aşan sulara gireceğim. Bana göre dünyada artık üç tür insan var. Kedileri Sevenler....