İlk yolculuğuma bir eşeğin semerinde çıktım. Denk yapılmış yüklerin üzerine oturtulmuştum. Herkes ağlıyordu. Küçücüktüm, nedenini anlayamıyordum. Ortada ne ölen ne de cenaze vardı? Oysa...

Seninle yalnız kalmak istemiyorum. İnsan içinde değil ama ama bir başımıza kalınca yaptıklarımı yüzüme vurursun. Eski defterleri açarsın. Zaten hatamı kabul edip senden özür...

Üzümler sararıp çillenmeye başlamıştı. Oysa yapraklar hala yeşildi. Sarıca arılar salkımlardaki çatlak taneleri arıyordu. Şerbeti en koyu olanları... Sıcak beni kıskıvrak yakalamıştı. Yanağımda gezinen...

Ne zaman penceremden dışarıya baksam telde ip gibi dizilmiş üç sıra güvercin görürüm. Kuş dizileri bazen uzar, bazen kısalır. Ama her zaman hep üç...

On beş yıl kadar önce yolum çok ünlü bir tatil kasabasına düşmüştü. Şimdi mutlaka yerleşim iyice artmış ve evlerin çokluğu ile bir kente dönüşmüştür....