İki seksen uzanmış yerde yatan gölgeme baktım. Bir cinayetten geriye kalan ceset gibi bütün sessizliğiyle yatıyordu. Sadece tek bir eksiği vardı. Beton üzerinde...

Kara kuru küçük bir çocuktu. Bu yüzden sürekli hastalanırdı. Ya ateşi çıkar, ya ciğerleri hırıldar ya da öksürüğe boğulup sabahlara kadar ne kendisi uyur...

Bu adam her akşam parkurun tersinden yürüyor, dedi. Elli yaşlarındaki tıknaz erkek sözde yürürken yanındakiyle sohbet ediyordu. Ama benim de duymamı istedi. Duydum ama...

Trenden sıkılmıştım, uçaktan, vapurdan, helikopter ve otobüslerden… Rüyada bile olsa ayaklarımın altında toprağı hissetmeyi istiyordum. Fakat bir rüyanın içinde gezip dolaşıyorsanız sizi kovalayan köpekten...

Her şey kendi halinde geçip giderken uykularım kaçıverdi önce. Durup dururken... İnanması zor. Biliyorum. Günlerdir düşünüyorum. Akla yatkın tek bir neden bile bulamadım. Bazen...